ایکل   / ʌjkʌl/

  (اَی-کَل)

  ایگلی

  ص ,     adj

  قرق گاه، منطقه که چراندن دام و کندن ھیزم و درو کردن علوفه در آن بغیر از صاحب اش ممنوع باشد۔

place where the cutting of grass and bushes for firewood is forbidden (e.g. near someone's home or near a shrine)

Source:

<M. idxal