بالخنه؛ بالهخانه؛ بالاخانه   /bɑlχinʌ; bɑlʌχɑnʌ; bɑlɑχɑnʌ/

  (بال-خِ-نه۔ با-له-خا-نه؛ با-لا-خا-نه)

  ا ,     n

  بالاخانه، طبقه دوم و سوم؛ اطاقی که بالای منزل ھم سطح زمین بنا شده است (در ھزاره جات اغلب بطور مھمانخانه مورد استفاده قرار میگیرد)۔

upper room (in which guest are lodged and fed in Hazarajat)

Source:

<P.