باچه؛ بچه   /bɑʧʌ; bʌʧʌ/
  (با-چَه؛ بچ-چه)
  ا ,     n
  پسر، کودک مذکر؛ پور، فرزند نرینه۔
boy; son
مثال
باچه جای خوره دَره، کوچه جای خوره دَره۔
The infant has his place and the Kocha (a kind of food) has its place. (Proverb meaning: Every man has his price).
Source:
<P.
برای لیست لغات اینجا کلیک کنید
لغت مورد نظر تان را پیدا نتوانیستید ؟
میخواهید لغت جدید برای ما بفرستید ؟
پس اینجا کلیک کنید!