باچه؛ بچه   /bɑʧʌ; bʌʧʌ/

  (با-چَه؛ بچ-چه)

  ا ,     n

  پسر، کودک مذکر؛ پور، فرزند نرینه۔

boy; son

مثال

باچه جای خوره دَره، کوچه جای خوره دَره۔

The infant has his place and the Kocha (a kind of food) has its place. (Proverb meaning: Every man has his price).

Source:

<P.




برای لیست لغات اینجا کلیک کنید

لغت مورد نظر تان را پیدا نتوانیستید ؟
میخواهید لغت جدید برای ما بفرستید ؟
پس اینجا کلیک کنید!