بویچی دشتو   /bujʧi dʌʃto/

  (بوی-چی)

  ف۔ل۔ ,     vi

  قوی بودن حس شامه حیوانی (سگ، گرگ)۔

scent, strong sense of smell

مثال

بعضی حَیوانا بویچی دره۔

Some animals have strong sense of smell.