بیروکار   /beɾokɑɾ/

  (بے-رو-کار)

  ص ,     adj

  زیان رسان، ویران کار، کسی که آشیای کارآمد خانه را خراب کند (مخصوصاً کودکان نابالغ)۔

characterised by breaking, damaging, dismantling, or spoiling (esp by children and about material things)

Source:

<P.