بےعقل   /beʌql/

  (بے-عَقل)

  ص ,     adj

  نادان، ابله، کودن، بی شعور، فاقدعقل۔

senseless, empty-headed, dull

مثال

آدمای بےعقل دُور فِکر کده نَمِیتَنه۔ بےعقل روی ره توغ مونه، عَقل تو خوی ره۔

Senseless people can not think very far. fool peole look at the face, wise people see the character. (Proverb meaning: Character is better than beauty).

Source:

<Ar.