بےنماز   /benʌmɑz/

  (بے-نَ-ماز)

  ص، ا ,     adj, n

  تارک الصلات، کسی که عادتاً نمازنمی خواند؛ کسی که به دلیل ناپاکی بدن به گزاردن نماز پنجگانه مجاز نیست (مخصوصاً زنی که در دوران حیض ماھوار قرار داشته باشد)۔

one who abandons the ritual Islamic prayers; ritually unclean, disqualified for saying prayers (eg. womon during her menstruation or men after nocturnal discharge)

Source:

<P.