پنگ   /pʌŋ/

  (پَنگ)

  ا ,     n

  پانگ، پارسنگ، سنگ یا ھر وزن خورد برای متعادل ساختن آن کفه ترازو که قدری از دیگرش سبک تر است؛ عدم موازنه، غیرمساوی (چنانچه که یک پله ترازو در مقابل دیگرش سنگین تر باشد)۔

small stone (placed as an equipose on one scale of an unbalanced weighing balance); disbalance of one pan of weighing balance in comparison with the other one

Source:

<M. ping(se)