یار 1   /jɑɾ/

  (یار)

  ا ,     n

  عاشق، کسی که بازن یا دختری بطور مخفیانه پیوند عاطفی یا آمیزش جنسی داشته باشد (به این مفھوم در اشعار عامیانه ھزاره جات بیشتر متداول است)۔

friend, companion, intimate or close friend; lover, mistress, paramour (often used in Hazaragi poetry)

مثال

زَنِ لَخشُم نَگِیر که یار دره، زنِ پَخپَخ بِگِیر که کار دَره۔

Don‘t get married with a beautiful woman who has a lover, marry an ugly women that shall work hard. (Proverb meaning: The ugliest girl makes the best housewife).

Source:

<Pah. aayaar