ݚب   /ɖʌb/

  (ݚَب)

  ق، ص ,     adv, adj

  ناگھان، یکدم (از حرکت یا فعالیت ماندن)؛ کند، آھسته، سست؛ نیمه راکد، جریان کند آب در جویبار بعلت نداشتن نشیبی کافی یا انسداد بعض حصه ھای آن۔

adv. particle indicating a sudden halt suddenly, at once (halter from movement); slow, dull, sluggish

مثال

مُسافِر ݚب از پَی مند! آوِ بالنه جوی ݚبه۔

The traveller could not walk all of a sudden. The water of the upper stream is stagnant.

Source:

<M. dab