کنتی   /kontʌj/

  (کن-تَی)

  کمتی

  ص ,     adj

  پوک، میان تھی؛ نیمه باز، اندکی کشوده (مثلاً تخته دروازه)؛ اندکی بالاتر از سطح زمین، کاملاً نچسپیده به کف خانه (مثلا صندوق یا چیز دیگری که قسمت تحتانی اش بگونه ھموار بر روی فرش خانه ننشیند و بر افراشته تر بماند)؛ خود خواه، مغرور، متکبر۔

hollow, with an empty space inside; ajar, not shut (e.g. a door); raised a little above a surface, not completely touching the ground level; selfish

Source:

<M. kondei